Dokun Bana
Bir şarkıda buluyorum bazen seni. Yokluğun, varlığın aklımdaki hatıraların... Herbiri bir oluyor bu şarkıda,bir hüzün doluyor yüreğimde, umutsuzca, çaresizce vede yapayalnız. Bir damla yaş oluyor duygularım, ah birde ağlayabilsem ne alaaa... Hasretin, hergün kendini gösteren bir bilmece. Bense hep çözmeye çalışan bir tür hikaye...
varlığına muhtacım hep yokluğunu göstersende, yokluğunla yetinen bir varlığım sadece... Aslında 2 kelime sadece bu bilmeceyi çözecek o iki kelime... Ne söyleyebiliyor, nede cesaret edebiliyorum. Haylen bu iki kelimenin acısı içinde kıvranıyorum, oysa hani mutluluk getirirdi bu 2 kelime... Hani? Nerde ? Pişman olacağım şeyler yapıyorum, belki kendimi oyalamak, belkide boşa kürek çekmek. Adını ne dersen de... Ben bunu yapıyorum, pişman oluyorum. Sonra sessizce çekilip odama, bir şarkı açıyorum...
Kaderde varsa, ayrı yollarda. Yürüsekte birgün yine buluşuruz. Beni görünce, bana bakınca ilk gün olduğu gibi dokun bana...
Hani ...
Yalnızsındır hani Kimsesiz sessiz bicare geceler...
Sevmek istersin hani Masum, çocukça,erkekçe...
Hani güvenmek de istersin birine...
Sarılmak sımsıkısına doyasına ...
Dokunmak istersin sonra yüreğinle...
Hani konuşmak istersin gözlerle...
Ellerini kenetlemek güvenle...
Hani özlemişsindir bazı kelimeleri...
Hani özlemişsindir özlemey...
Hani korkarsın acı çekmekten...
Yormuştur bu geceler seni ...
Ama özlemişsin ya sevmeyi...
Hani yalnızsındır yorar seni...
Geceler korkutur seni...
Ama güvenmek istersin birine...
Tutunmak istersin hani ...
Hani tutunursun bir sevdaya...
O tutmasa da seni ...
Hani özlemişsin ya sevmeyi...
Hani seversin ya, masum, çocukça, erkekçe...
Güvenirsin ya hani, hep üzer seni...
Hani görürsün taş olur yüreğin...
Tövbe edersin...
Hani sonra yine özlersin...
İşte öyle bişey benimkisi...